27 SEPTEMBER
EEN LEZING VAN JOANNE ZEGERS
aanvang 20.00 uur;
inloop 19:30 uur;
entreeprijs € 10,- (inclusief koffie of thee bij binnenkomst).
“Iedereen kent wel het patroon van de dikke zwarte lijnen en de kleurvlakken in rood, geel en blauw. Ik had als kind een multomap met van die rechthoeken in primaire kleuren. Pas later kwam ik tot de ontdekking dat het motief dat je overal zag afgeleid was van een kunststroming die De Stijl werd genoemd.
Veel mensen vinden De Stijl een soort eindpunt van de schilderkunst: daar had je geen penseel bij nodig. En de schilderijen worden nog steeds als modern en strak ervaren, en ook wel als onbegrijpelijk.
In deze lezing wil ik het onbegrip wegnemen. Deze kunstenaars waren échte schilders (vooral Mondriaan) en er valt veel te bekijken en te vertellen over waarom ze deze stijl gingen zien als hun manier van uitdrukken.
De lezing begint met een schets van de tijd. Gaat dan via o.a. Theo van Doesburg en Bart van der Leck naar Piet Mondriaan. Ik zal iedereen proberen mee te nemen in de tijd van voor WOI en de denkwereld van de kunstenaars onderzoeken.”
De lezingen van Joanne Zegers worden door haar toehoorders zeer gewaardeerd. Tijdig reserveren wordt daarom geadviseerd aangezien er een beperkt aantal plaatsen beschikbaar is.
IK WAS ERBIJ
27 september was er een lezing in Het Weefhuis en ik was erbij en kan het niet laten even verslag uit te brengen. Joanne Zegers sprak op enthousiasmerende en persoonlijke wijze en nam ons mee in de mogelijke achtergronden van de ontwikkelingen in het werk van Piet Mondriaan en zijn tijdgenoten. Verschillende aspecten werden aangeroerd maar Joanne wilde nu eens onderzoeken, ‘Waarom beschouwen we een bepaald werk als kunst? Waarop baseerde Mondriaan zijn zienswijze? En ben je het er eigenlijk wel mee eens?’
Joanne vroeg nadrukkelijk aan de toehoorders om mee te denken en te reageren of vragen te stellen. Er is namelijk geen consensus over de antwoorden op de kunsthistorische vraagstukken rond de wording van de stroming ‘De Stijl’. De meningen onder de toehoorders verschilden ook en dat is een op zich al een interessant gegeven. We kijken allemaal op onze eigen manier naar de dingen om ons heen, de wereld en de kunst.
Een van de vragen die Joanne zichzelf en ons stelde was: ‘Kun je kunst, als die uit De Stijl, waarderen, mooi vinden als je de achtergronden niet kent of begrijpt?’ Een aantal vond dat de uitleg wel degelijk nodig is om de schilderijen van bijvoorbeeld Mondriaan op zijn waarde te kunnen schatten.
Maar er is ook nog het andere geluid, dat je door de vormen, de compositie, de kleuren (of het gebrek daaraan) ook zonder achtergrondinformatie geboeid kunt worden, kunt worden geraakt of meegenomen in je eigen verbeelding. Schrijver dezes beleeft het wel zo. Misschien word ik nog wel meer geraakt juist door de eenvoud, het gevoel de essentie van iets waar te nemen. Dat iets is onnoembaar, onbekend en toch heeft een kunstenaar dit iets kunnen vormgeven, een stem gegeven bijna.
Tegelijkertijd kan het zo zijn dat ik – opgegroeid in de jaren ’60, ’70, – al zo vertrouwd ben met de beeldvorming van De Stijl dat ik niet meer totaal verbaasd ben. Ik ben er al aan gewend. En dus kan ik zonder te bevriezen of te schrikken mijn esthetische gevoelens er op los laten.
In ieder geval denk ik dat ik ook voor de andere toehoorders spreek als ik vaststel dat we door deze lezing op zijn minst aan het denken zijn gezet en in ieder geval meer inzicht hebben gekregen, ook in onze eigen beleving ten aanzien van kunst.
Zin om op de hoogte gehouden te worden van onze komende lezingen?
Geef u op voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze volgende lezingen en de exposities in het weekend!
